We waren al ruime tijd zeer nieuwsgierig hoe de productie van onze broeken verliep in het buitenland. Als leken in de textielindustrie vonden we het een must om eens met onze eigen ogen te gaan kijken hoe alles verloopt. Waar worden onze kleren geproduceerd? In welke arbeidsomstandigheden werken ze daar? Welk machinepark hebben ze tot hun beschikking? Hoe wordt er met elkaar gecommuniceerd? Welke wassingen zijn er allemaal mogelijk op jeans? Allemaal vragen waar we tijdens ons bezoek uitgebreid antwoord op kregen.
Alle voorbereidingen gebeuren reeds in België: het maken van een patroon, het uitwerken van een prototype, het kiezen van de juiste stof, het passen bij ons doelpubliek, aanpassen van het patroon, nieuw prototype enz... tot we tevreden zijn van het resultaat.
Ook de stoffen worden in het atelier in België versneden. Een softwareprogramma puzzelt alle onderdelen van de broek in de gewenste maten naargelang de stofbreedte. Op die manier wordt zo goed als geen stof verspild. Dit programma stuurt de gegevens door naar een grote machine waarop de stoffen worden versneden. Nooit gedacht dat dit zo geautomatiseerd kon verlopen.
Daarna gaan alle genummerde onderdelen op transport naar Tunesië om te confectioneren.
Nu de voorbereidingen achter de rug zijn, zijn we klaar voor het echte werk. Tunesië, here we come...
Op woensdagavond zijn we aangekomen in het hotel. Na een lekker avondmaal kropen we vroeg onder de wol om op donderdag ons goed gevuld programma te kunnen starten.
Halte 1: het productie atelier.
Elke machine en elke deelhandeling werd haarfijn uitgelegd. Ongelooflijk hoeveel verschillende stappen nodig zijn om een broek te maken. Er komt verrassend genoeg ook nog heel veel manueel werk aan te pas. Er is overal wel een machine voor, maar de stiksters moeten stuk voor stuk de onderdelen correct op de machine positioneren.
De communicatie gebeurt allemaal in het Frans. Wanneer nieuwe mensen worden aangeworven is het begrijpen en spreken van Frans wel een vereiste. Wekelijks wordt er heen en weer gereisd tussen België en Tunesië om de productie op te volgen en uitleg te verschaffen waar nodig.
Het is letterlijk en figuurlijk een geoliede machine. Dit is ook wel nodig, want wekelijks gaan er zo'n kleine 2000 broeken door hun handen!
De broeken worden per 10 stuks aan een klem gehangen die een volledig traject doorlopen doorheen het atelier via een railsysteem. Zo gaan de broeken van machine tot machine en van stikster tot stikster.
Na een rondleiding van 6 uur en een korte lunchbreak waren we klaar voor de volgende stop.
Halte 2: de wasserij.
Wil je ook weten hoe men de oneindige variëteiten aan jeans bekomt? Hou dan zeker onze blog verder in de gaten.
Groetjes,
Sofie en Jessie
